علائم بالینی: این اختلال در تمامی گروه‌‍‌های سنی بروز می‌کند و شیوع آن در کودکان ۲ تا ۱۰ ساله بیشتر از سایرین است. اما در بالغین بعد از سن ۶۵ سالگی معمولاً دیده می‌شود.

افراد مبتلا به این اختلال اغلب علائمی چون خستگی، تب و خون‌ریزی را از خود نشان می‌دهند. لنفادنوپاتی عمومی، بزرگ شدن طحال و کبد از یافته‌های شایع بیماری هستند و چون سلول‌های لوکمیک به بسیاری از بافت‌های بدن ارتشاح می‌یابند. علائم غیر شایع‌تر نظیر پا درد، سردرد، درگیری بیضه‌ها، تهوع و استفراغ نیز ممکن است دیده شود.

علائم آزمایشگاهی: بیمار معمولاً ‌دارای کم خونی نرموکروم نرموسیتیک است. اغلب گلبول‌های قرمز هسته دار دیده می‌شوند. ترومبوسیتوپنی متوسط تا شدید در آن‌ها دیده می‌شود. شمارش لکوسیتی گاهی بسیار زیاد (بیش از ۱۰۰۰۰۰ در میلی متر مکعب)، اغلب کمی بالا رفته، اما احتمالاً بیشتر از حد طبیعی یا کاهش یافته است، سلول‌های غالب لنفوبلاست یا لنفوسیت نابالغ است. مغز استخوان معمولاً بدلیل تکثیر سلول‌های بلاست پرکار است و سلول‌های طبیعی خونساز جایی ندارند و معمولاً توسط لنفوبلاست‌ها جایگزین می‌شوند.